نورقرآن

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو

پرده غنچه میدرد خنده دل گشای تو

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار

گوشه تاج سلطنت میشکند گدای تو

شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر

کاین سر پر هوس شود خاک در سرای تو

شاه نشین چشم من تکیه گه خیال توست

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو