نورقرآن

وقتی خدا به تو می گوید(باشد) به توهمان چیزی میدهد که تو میخواهی. وقتی میگوید(نه) به تو چیز بهتر خواهد داد.و وقتی میگوید

(صبرکن) در تدارک چیز بهتری است

بیایید در این ماه  صبر کردن را بیاموزیم

گاهی خداوند چهل روز بنده را در سختی و گرفتاری قرار می دهد

تا یک بار از ته دل یا الله بگوید وبه یاد خدا بیوفتد

مرحوم قاضی

هر جا سخن از حجاب است

بوی بهشتی ات عجیب می ورزد

چادرم

ای همرنگ ترین به خانه خدا

تو گرچه سیاهی ولی؛

رنگینکمانی از رنگ ها و نقوش در تو آرمیده اند

تذهیب حیا

نقش متانت

رنگ نجابت

آری تو

مینیاتور عفت و وقاری

و من هنرمندانه، هنر تو را به تصویر میکشم…

23/24  احزاب

در این دو آیه خداوند متعال لزوم نهایت احترام و تکریم از والدین را در قالب چهار امر ونهی یادآور

شده است.

1.لزوم احسان به والدین  (وبالوالدین احسانا)

2.نگفتن کمترین سخن اهانت آمیز به آنها(اف) به هنگام دوران پیری (اما یبلغن عندک الکبر احدهما او کلاهما فلا تقل لهما اف)

3.برسر آنها فریاد نزن (ولا تفهرهما)

4. با آن ها کریمانه و بزرگوارانه سخن گفتن (و قل لهما قولا کریما)

5. نهایت فروتنی در برابر آن ها ( واحفظ لهما جناح الذل من الرحمه)

6. طلب رحمت بر آن ها ( و قل رب الرحمهما کما ربیانی صغیرا)

مومن واقعی درباره رزق و روزی اصلا ترس را نمی شناسد.زیرا عقیده دارد که تنها خداوند متعال روزی دهنده

وصاحب قوت وقدرت است.

                                      ان الله هو الرزاق ذو قوة المتین

وهیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر آنکه روزی اش برعهده خداست   هود/6

دوسوره درقرآن باکلمه “ویل”شروع میشود

ویل یکی ازشدیدترین تهدیدهای قرآن میباشد

ویل للمطففین    وای برکم فروشان

ویل لکل همزة لمزه    وای برعیبجویان وطعنه زننده

اول.درمورد مال مردم

دوم.درمورد آبروی مردم

مي توان در سايه آموختن/ گنج عشق جاودان اندوختن

اول از استاد، ياد آموختيم/ پس، سويداي سواد آموختيم

از پدر گر قالب تن يافتيم/ از معلم جان روشن يافتيم

اي معلم چون کنم توصيف تو/ چون خدا مشکل توان تعريف تو

اي تو کشتي نجات روح ما/ اي به طوفان جهالت نوح ما

يک پدر بخشنده آب و گل است/ يک پدر روشنگر جان و دل است

ليک اگر پرسي کدامين برترين/ آنکه دين آموزد و علم يقين

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو

پرده غنچه میدرد خنده دل گشای تو

دولت عشق بین که چون از سر فقر و افتخار

گوشه تاج سلطنت میشکند گدای تو

شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر

کاین سر پر هوس شود خاک در سرای تو

شاه نشین چشم من تکیه گه خیال توست

جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو